3. Men då innbyggjarane i Gibeon høyrde kva Josva hadde gjort med Jeriko og Ai,
4. greip dei til list dei òg. Dei gjekk av stad for å proviantera, og på esla sine la dei utslitne kløvsekker og lappa, sprokne og utslitne vinsekker.
5. Dei hadde utslitne og lappa skor på føtene og fillete klede på kroppen, og alt nistebrødet deira var tørt og smuldra.
6. Så drog dei til Josva i leiren ved Gilgal og sa til han og israelittane: «Vi kjem frå eit land langt borte. Gjer no ei pakt med oss!»
7. Israelittane sa til hevittane: «De bur kanskje her midt iblant oss. Korleis kan vi då gjera pakt med dykk?»
8. Dei sa til Josva: «Vi er tenarane dine.» Josva spurde: «Kven er de, og kvar kjem de frå?»
9. Hevittane svara: «Tenarane dine er komne frå eit land langt borte fordi det går ord om Herren din Gud. Vi har høyrt det som blir sagt om han, om alt det han gjorde i Egypt,
10. og alt det han gjorde med dei to amorittkongane på den andre sida av Jordan, Sihon, kongen i Hesjbon, og Basan-kongen Og, som budde i Asjtarot.
11. Difor sa dei eldste iblant oss og alle som bur i landet vårt: Ta med dykk niste på vegen, gå dei til møtes og sei til dei: Vi er tenarane dykkar. Gjer no ei pakt med oss!
12. Her er brødet vårt, som var varmt då vi tok det med heimanfrå den dagen vi drog av stad for å møta dykk. Men sjå no kor tørt og smuldra det har vorte!
13. Her er vinsekkene våre, som var nye då vi fylte dei. Men sjå, no er dei sprokne. Og her ser de kleda og skorne våre, utslitne etter den lange reisa.»
14. Mennene tok og smaka på nista deira, men dei spurde ikkje Herren til råds.
15. Josva slutta fred og gjorde ei pakt med dei om at dei skulle få leva, og leiarane i forsamlinga stadfeste dette med eid.
16. Tre dagar etter at israelittane hadde gjort pakt med dei, fekk dei høyra at dei var grannar og budde midt iblant dei.