9. Auget som såg, ser han ikkje lenger,han er ikkje på heimstaden sin.
10. Borna hans må søkja godvilje hos fattige;med eigne hender må han gje rikdomen tilbake.
11. Ungdomskrafta som fylte beina,kviler no med han i støvet.
12. Det vonde er søtt i hans munn,han gøymer det under tunga.
13. Han smattar på det utan å svelgja,trykkjer det mot ganen.
14. Men maten blir omskapt i magen,blir ormegift i hans indre.
15. Rikdomen han slukte, kastar han opp,Gud driv det ut or magen.
16. Han syg ormeeiter,hoggormtunga drep han.
17. Aldri får han sjå bekkereller elvar som fløymer med honning og rømme.