1. Då tok Sofar frå Naama til ords og sa:
2. Igjen og igjen får eg opprivande tankar,dei gjer meg uroleg.
3. Vel må eg lytta til refs og hån,men krafta frå min forstand gjev meg svar.
4. Du veit at slik har det alltid vore,heilt sidan mennesket vart sett på jorda;