1. Då tok Job til ords og sa:
2. Ja, de snakkar som folk flest,med dykk døyr nok visdomen ut!
3. Men eg òg har forstand,eg står ikkje tilbake for dykk.Kven kjenner ikkje til alt dette?
4. Eg er til lått for venene mine,eg som ropa til Gud og fekk svar,til lått, eg som er rettferdig og from!
5. «Gløym ulukka», tenkjer den sorglause,«ho rammar berre han som snublar.»
6. Telta til valdsmenn får stå i fred;trygge er dei som utfordrar Gudog trur dei har han i si hole hand.
7. Spør berre dyra, og dei skal læra deg,spør fuglane under himmelen, og dei skal opplysa deg.