42. Havet har stige opp over Babel,ho er dekt av brusande bølgjer.
43. Byane hennar har vorte til ørken,til eit tørt og livlaust land.Ikkje eit menneske bur i dei,ingen dreg igjennom dei.
44. Eg straffar Bel i Babel.Det han har slukt,dreg eg ut or munnen hans.Folkeslag skal ikkje lengerkoma strøymande til han.Også Babels mur er fallen.
45. Mitt folk, far ut frå henne!Kvar og ein må berga sitt livfor Herrens brennande vreide.
46. Mist ikkje motet og ver ikkje reddenår rykta går i landet,eit rykte det eine åretog eit anna det neste.Vald rår på jord,og herskar står mot herskar.
47. Difor, sjå, dagar skal komadå eg straffar gudebileta i Babelså heile landet blir til skammeog alle der blir drepne og fell.
48. Himmel og jord og alt som er i dei,skal jubla over Babelnår dei som herjar,rykkjer inn frå nord,seier Herren.
49. De som vart drepne i Israel:Også Babel skal fallaslik dei som vart drepne over heile jorda,fall for Babels skuld.
50. De som slapp unna sverdet,far bort, bli ikkje ståande her!Hugs på Herren i eit land langt borteog tenk på Jerusalem!