13. Då skal jomfrua gleda seg i dansen,unge menn saman med dei gamle.Eg vender sorg til fryd for dei,trøystar og gleder dei som klagar.
14. Eg gjev prestane rikeleg med feittog mettar mitt folk med gode gåver,seier Herren.
15. Så seier Herren:I Rama høyrest skrik,klagesong og bitter gråt.Rakel græt over borna sineog vil ikkje la seg trøysta.For borna hennar er ikkje meir.
16. Så seier Herren:Gråt ikkje så høgt,fell ikkje tårer!Du skal få løn for strevet, seier Herren,dei skal venda heim frå fiendeland.
17. Det er von for etterkomarane dine, seier Herren,borna skal venda heim til sitt eige land.
18. Eg har høyrt Efraim synast synd på seg sjølv:Du har tukta meg,eg vart tukta som ein utamd kalv.Vend meg om, så eg kan venda heim!For du er Herren min Gud.
19. Då eg hadde vendt meg bort,angra eg,og då eg fekk innsikt,slo eg meg på låret.Skam og vanære må eg berafor min ungdoms spott.
20. Er Efraim min dyrebare son,er han mitt kjæraste barn?Kvar gong eg talar imot han,må eg likevel tenkja på han.Difor skjelv mitt indre for han,eg må visa miskunn mot han,seier Herren.
21. Reis merkesteinar,set opp vegmerke!Legg nøye merke til den vegen du gjekk!Vend attende, jomfru Israel,attende til desse byane dine!
22. Kor lenge vil du snu deg hit og dit,du fråfalne dotter?No skaper Herren noko nytt i landet,ei kvinne skal verja ein mann.
23. Så seier Herren over hærskarane, Israels Gud: Endå ein gong skal Juda og byane der seia desse orda når eg vender lagnaden for dei: «Herren velsigne deg, du rettferds bustad, du heilage fjell.»
24. Der skal Juda og alle byane bu saman, både bønder og gjetarar som flakkar ikring med flokken sin.
25. Eg gjev den slitne rikeleg å drikka og mettar alle som lid naud.
26. Då vakna eg og såg meg ikring. Søvnen hadde gjort meg godt.
27. Sjå, dagar skal koma, seier Herren, då eg sår ut menneske og dyr i Israels og Judas hus.
28. Og slik eg før vakte over dei for å rykkja opp og riva ned, knusa, øydeleggja og skada, slik vil eg no vaka over dei for å byggja og planta, seier Herren.
29. På den tidskal dei ikkje lenger seia:Fedrane åt sure druer,og borna fekk dårlege tenner.
30. Men kvar skal døy for si eiga synd.Den som et sure druer,skal sjølv få dårlege tenner.
31. Sjå, dagar skal koma, seier Herren,då eg gjer ei ny paktmed Israels hus og Judas hus,
32. ikkje som den paktaeg gjorde med fedrane deiraden dagen eg tok dei i handaog førte dei ut frå Egypt;den pakta braut dei,endå eg var herren deira, seier Herren.