6. Dei sa ikkje: «Kvar er Herrensom førte oss opp frå Egyptog leidde oss gjennom ørkenen,eit land med stepper og kløfter,eit land med tørke og dødsskugge,eit land der ingen ferdastog ikkje eit menneske bur?»
7. Eg førte dykk til eit land med frukthagarså de kunne eta frukta og grøda.Men då de kom inn,gjorde de landet mitt ureintog eigedomen min avskyeleg.
8. Prestane spurde ikkje: «Kvar er Herren?»Dei lovkunnige kjende meg ikkje,gjetarane sette seg opp mot meg,profetane profeterte ved Baalog følgde dei som ikkje kan hjelpa.
9. Difor skal eg framleisføra sak mot dykk,seier Herren,og føra sak mot barneborna dykkar.
10. Far over til kittearkystane og sjå,send bod til Kedar og røk vel etter,sjå om noko slikt har hendt!
11. Har noko folkeslag bytt ut gudane sine,endå dei ikkje er gudar?Men mitt folk har bytt ut si æremed det som ikkje kan hjelpa.
12. Himmel, bli skremdog skjelv av skrekk over dette,seier Herren.
13. For to vonde ting har folket mitt gjort:Dei har gått bort frå meg,kjelda med levande vatn,og hogge seg brønnar,sprokne brønnar som ikkje held vatn.
14. Er Israel ein slavesom er fødd i huset?Kvifor har han vorte eit bytte?
15. Unge løver brølteog knurra mot han.Dei gjorde landet hans til øydemark,byane vart brendeså ingen kan bu der.
16. Ja, menn frå Nof og Tahpanheshar skamklipt skallen din.
17. Dette har du sjølv ført over deg,for du gjekk bort frå Herren din Gudden tid han førte deg på vegen.
18. Og no, kvifor tek du vegen til Egyptfor å drikka vatn frå Nilen,og kvifor tek du vegen til Assurfor å drikka vatn frå Eufrat?
19. Din eigen vondskap straffar deg,ditt fråfall går i rette med deg.Skjøn og sjå kor vondt og bittert det erat du har forlate Herren din Gudog ikkje fryktar meg,seier Herren, allhærs Gud.
20. Frå gammalt av har du brote åketog slite sund lenkjene dine.Du sa: «Eg vil ikkje tena.»På kvar høg haugog under kvart frodig trela du deg ned og dreiv hor.