14. Alle menneske er dumme og uforstandige.Kvar gullsmed må skjemmastav gudebiletet sitt,for det støypte biletet hans er løgn.Det er ikkje ånd i dei.
15. Tomme er dei, eit verk til spott.Når straffa kjem, går dei til grunne.
16. Han som er Jakobs del, er ikkje som desse,for det er han som formar alt.Israel er hans eigen stamme. Herren over hærskarane er hans namn.
17. Ta bylten din opp frå bakken,du kvinne som bur i ein kringsett by!
18. For så seier Herren:Sjå, denne gongen slengjer eg bortdei som bur i landet.Eg gjev dei trengslefor at dei skal finna meg.
19. Ve meg, for eit brot!Eg har eit sjukt sår.Eg tenkte: Dette er berre ei lidingsom eg må bera.
20. Teltet mitt er øydelagt,alle snorer avrivne.Borna mine har forlate meg, dei er borte.Det er ikkje lenger nokonsom set opp teltet mittog spenner ut teltdukane.
21. For gjetarane er dumme,dei søkjer ikkje Herren.Difor lukkast dei ikkje,heile flokken deira blir spreidd.
22. Dårleg nytt: No kjem det,eit kraftig jordskjelv frå landet i nord.Det gjer byane i Juda til ørken,ein stad der sjakalar held til.
23. Eg veit, Herre,at mennesket ikkje sjølv rår for sin veg,og at ferdamannen ikkje sjølvkan styra sine steg.
24. Oppdra meg, Herre, men gjer det rett,ikkje i vreide, så du gjer meg liten.
25. Aus ut din harmeover folkeslag som ikkje kjenner deg,over slekter som ikkje kallar på ditt namn.For dei har ete opp Jakob,ete han opp og gjort ende på hanog lagt bustaden i øyde.