18. I hjartet mitt sa eg om menneska:Gud prøver dei så dei sjølve kan sjåat dei er som dyr.
19. For det går slik med mennesketsom det går med dyra,den eine som den andre:Begge skal døy,same livsanden har dei alle.Mennesket har ingen fordel framfor dyra.For alt er forgjengeleg.
20. Alle går til same staden.Av støv er alle komne,og til støv skal dei bli på nytt.
21. Kven veit om menneskeånda stig opp,medan dyreånda fell mot jorda?
22. Eg såg at ingen ting er betre enn at mennesketfinn glede i gjerningane sine;dette er delen det har fått.For kven lèt mennesket sjådet som sidan skal koma?