15. Dei hadde belte om livet og flagrande turbanar på hovudet. Alle såg ut som dugande stridsmenn. Slik var biletet av Babels menn, dei som har Kaldea til heimland.
16. Ved synet av mennene vart lengselen hennar vekt, og ho sende bod etter dei i Kaldea.
17. Babelmennene kom til henne på elskhugsleiet og gjorde henne urein med horeriet. Men då ho hadde vorte urein, braut ho med dei.
18. Sidan ho dreiv hor så openlyst og kledde seg naken, braut eg med henne, som eg før hadde brote med syster hennar.
19. Men fordi ho mintest ungdomsdagane, då ho dreiv hor i Egypt, hora ho meir og meir.
20. Ho lengta etter belarane sine, med lem som esel og sprut som hestar.
21. Du tenkte med lengsel på din skamlause ungdom, på det egyptarane gjorde med brysta dine, dei unge brysta.
22. Difor, Oholiba, så seier Herren Gud: No eggjar eg elskarane dine mot deg, dei som du braut med. Eg sender dei mot deg frå alle kantar:
23. Babels menn, alle kaldearane, mennene frå Pekod, Sjoa og Koa, og alle assyrarane saman med dei, staute unge karar, statthaldarar og stormenn alle saman, dugande stridsmenn og utvalde menn, alle høgt til hest.
24. Dei kjem imot deg frå nord med rullande vogner og ei mengd med folk. Langskjold og rundskjold og hjelmar stiller dei opp mot deg frå alle kantar. Eg gjev dommen over til dei, og dei skal dømma deg etter sine lover.
25. Men deg gjev eg min sjalusi, så dei går laus på deg i harme. Nasen og øyra skjer dei av deg, og det som er att til slutt, skal falla for sverd. Sønene og døtrene dine tek dei, og det som er att til slutt, skal fortærast av eld.