21. Så vart mennene bundne og kasta i omnen med logande eld, med kappene, buksene, luene og dei andre kleda på seg.
22. Sidan omnen på kongens strenge bod var så sterkt oppheta, vart dei som førte Sjadrak, Mesjak og Abed-Nego opp, drepne av logane frå elden.
23. Dei andre tre mennene, Sjadrak, Mesjak og Abed-Nego, fall bundne ned i omnen med logande eld.
24. Då vart kong Nebukadnesar forfærd. Han reiste seg brått og sa til rådsherrane sine: «Var det ikkje tre menn vi batt og kasta ned i elden?» «Jau visst, konge», svara dei.
25. Han sa: «Men eg ser fire menn gå fritt omkring i elden, og det finst ikkje skade på dei. Den fjerde ser ut som ein gudeson.»
26. No gjekk Nebukadnesar bort til døra i omnen med logande eld og ropa: «Sjadrak, Mesjak og Abed-Nego, de som er tenarar for Gud, Den høgste, kom ut hit!» Då kom Sjadrak, Mesjak og Abed-Nego ut frå elden.
27. Satrapane, guvernørane, statthaldarane og kongens rådsherrar stimla saman, og dei såg at elden ikkje hadde hatt makt over kroppane til desse mennene. Håret på hovuda deira var ikkje svidd, kappene var ikkje skadde, og det lukta ikkje brent av dei.
28. Då tok Nebukadnesar til orde og sa: «Velsigna er Sjadraks, Mesjaks og Abed-Negos Gud, som sende engelen sin og berga tenarane sine. Dei sette si lit til han og trassa bodet frå kongen. Dei våga livet, så dei skulle sleppa å dyrka eller tilbe nokon annan gud enn sin eigen.
29. No gjev eg dette påbodet: Er det nokon i alle folk og nasjonar og tungemål som talar hånleg om Sjadraks, Mesjaks og Abed-Negos Gud, skal han hoggast i bitar, og huset hans skal leggjast i grus. For det finst ingen annan gud som kan berga på denne måten.»
30. Og kongen gav Sjadrak, Mesjak og Abed-Nego høge stillingar i provinsen Babel.