13. Då sa David til Natan: «Eg har synda mot Herren.» Natan svara: «Så har òg Herren teke bort synda di. Du skal ikkje døy.
14. Men fordi du gjorde dette og forakta Herrens ord, skal han døy, sonen du har fått.»
15. Så gjekk Natan heim. Herren lét alvorleg sjukdom ramma guten som David hadde fått med kona til Uria.
16. David bad til Gud for guten og fasta strengt. Når han kom heim for å sova, la han seg på jorda.
17. Dei eldste ved hoffet kom og ville få han til å reisa seg frå jorda, men han nekta og ville heller ikkje eta saman med dei.
18. Sjuande dagen døydde guten. Men tenarane våga ikkje å fortelja David at guten var død. For dei sa: «Når vi tala til han medan guten enno levde, høyrde han ikkje på oss. Korleis skal vi då få sagt han at guten er død? Han kunne gjera noko fælt.»
19. Men David såg at mennene kviskra seg imellom, og han skjøna at guten var død. Han spurde dei: «Er guten død?» Dei svara: «Ja.»