16. Angst og redsle kjem over dei,ved din veldige arm blir dei som forsteina,medan folket ditt dreg framom, Herre,medan folket som du har vunne, dreg framom.
17. Du skal føra dei inn og planta deipå fjellet som er din eigedom,på staden du har gjort til din bustad, Herre,heilagdomen som dine henderhar grunnlagt, Herre.
18. Herren er konge til evig tid.
19. Då hestane til farao, med vogner og ryttarar, gjekk ut i havet, lét Herren vatnet venda attende over dei. Men israelittane gjekk tørrskodde gjennom havet.
20. Så tok syster til Aron, Mirjam, som var profet, ei tromme i handa, og alle kvinnene følgde etter henne, slo på tromme og dansa.
21. Mirjam song i vekselsong med dei:«Syng for Herren,for han er høgt opphøgd,Hest og ryttar kasta han i havet!»
22. Moses lét Israel bryta opp frå Sivsjøen, og dei kom til ørkenen Sjur. Dei gjekk tre dagar i ørkenen utan å finna vatn.
23. Så kom dei til Mara; men dei kunne ikkje drikka vatnet i Mara fordi det var beiskt. Difor vart staden kalla Mara.
24. Folket klaga til Moses og sa: «Kva skal vi drikka?»