30. Folket frå Babel laga eit bilete av Sukkot-Benot, dei frå Kut laga eit bilete av Nergal, og dei frå Hamat laga eit bilete av Asjima.
31. Folket frå Avva laga bilete av Nibhas og Tartak, og dei frå Sefarvajim brende sønene sine i elden for Adrammelek og Anammelek, gudane i Sefarvajim.
32. Dei frykta nok Herren, men gjorde òg nokre av sine eigne til prestar på offerhaugane, og dei ofra for dei i heilagdomane der.
33. Dei frykta Herren, men dyrka sine eigne gudar på same måten som dei folkeslaga dei var bortførte frå.
34. Til denne dag har dei følgt dei gamle skikkane sine. Dei fryktar ikkje Herren og følgjer ikkje dei forskriftene og reglane, den lova og det bodet Herren la på etterkomarane til Jakob, som han gav namnet Israel.
35. Herren gjorde ei pakt med dei og gav dei dette bodet: «De skal ikkje frykta andre gudar, ikkje bøya dykk og tilbe dei og ikkje dyrka dei eller ofra til dei.
36. Men Herren som førte dykk opp frå Egypt med stor styrke og strak arm, han skal de frykta. Han skal de bøya dykk for og tilbe, og til han skal de ofra.
37. Dei forskriftene og reglane, den lova og det bodet han skreiv opp for dykk, skal de alltid leggja vinn på å følgja. Og de må ikkje frykta andre gudar.
38. Gløym ikkje den pakta eg gjorde med dykk, og frykt ikkje andre gudar!
39. Berre Herren dykkar Gud skal de frykta; så vil han fri dykk frå fiendehand.»
40. Men dei ville ikkje høyra. Dei heldt fram med å følgja dei gamle skikkane sine.
41. Desse framande folkeslaga frykta nok Herren, men dyrka sine eigne gudebilete. Til denne dag har borna og barneborna deira gjort som fedrane.