23. Men David svara: «Nei, brørne mine! Far ikkje slik åt med det Herren har gjeve oss. Han har verna oss og hjelpt oss til å få tak i røvarflokken som kom over oss.
24. Kven vil halda med dykk i dette? For den som går med i striden, skal ikkje ha meir av byttet enn den som blir att ved krigsutstyret. Dei skal dela likt.»
25. Og slik har det vore frå den dagen. Han gjorde dette til lov og rett i Israel, som det er den dag i dag.
26. Då David kom til Siklag, sende han noko av byttet til dei eldste i Juda, til venene sine, med desse orda: «Her er ei gåve til dykk av byttet som eg har teke frå Herrens fiendar.»
27. Han sende gåver til dei i Betel, i Ramot-Negev, i Jattir,
28. i Aroer, i Sifmot, i Esjtemoa,
29. i Rakal, i jerahmeelittbyane, i kenittbyane,
30. i Horma, i Bor-Asjan, i Atak,
31. i Hebron og alle dei andre stadene der David og mennene hans hadde flakka omkring.