8. Men om morgonen var han uroleg til sinns. Han sende bod etter alle spåmennene og vismennene i Egypt. Farao fortalde dei draumane sine, men det var ingen som kunne tyda dei for han.
9. Då sa overmunnskjenken til farao: «I dag kom eg til å tenkja på syndene mine.
10. Ein gong vart farao sint på tenarane sine og sette meg og bakarmeisteren i forvaring hos sjefen for livvakta.
11. I ei og same natt hadde vi kvar vår draum, eg og han, med kvar si tyding.
12. Det var ein ung hebrear saman med oss der, ein slave hos sjefen for livvakta. Vi fortalde han draumane våre, og han gav draumane kvar si tyding.
13. Og slik han tydde dei for oss, slik gjekk det. Farao gav meg stillinga tilbake, men bakarmeisteren hengde han.»
14. Då sende farao bod etter Josef, og dei skunda seg og henta han ut frå fangeholet. Han barberte seg og skifte klede og gjekk så inn til farao.
15. Farao sa til Josef: «Eg har hatt ein draum, og det er ingen her som kan tyda han. Men eg har høyrt om deg at når du høyrer ein draum, så kan du tyda han.»
16. Josef svara: «Det er ikkje opp til meg, berre Gud kan gje eit svar som er godt for farao.»
17. Så sa farao til Josef: «Sjå, i draumen stod eg ved elvebredda.
18. Frå elva kom det opp sju kyr, feite og fine, og gav seg til å beita i sivet.
19. Etter dei kom det opp sju andre kyr, tynne, magre og stygge. Så stygge kyr har eg aldri sett i heile Egypt.
20. Og dei magre, stygge kyrne åt opp dei første sju, dei feite kyrne.
21. Men då dei hadde sett dei til livs, kunne det ikkje merkast på dei; dei var like stygge som før. Då vakna eg.
22. I draumen såg eg òg sju kornaks som voks på eitt strå, fulle og gode.
23. Etter dei skaut det opp sju andre aks, tørre, tynne og svidde av austavinden.