19. Dei sa seg imellom: «Sjå, der kjem denne stordrøymaren.
20. Kom, vi drep han! Vi kastar han i ein av brønnane og seier at eit rovdyr har ete han opp. Så skal vi sjå kva det blir av draumane hans.»
21. Men då Ruben høyrde det, ville han berga han frå dei. Han sa: «Vi må ikkje slå han i hel!»
22. Så sa Ruben til dei: «Lat det ikkje renna blod! Kast han ned i denne brønnen her i ørkenen, men legg ikkje hand på han.» Dette sa han for å berga han frå dei og ta han med attende til far hans.
23. Då Josef kom fram til brørne sine, reiv dei av han den fine kjortelen han hadde på seg.
24. Så tok dei og kasta han i brønnen. Brønnen var tom, det fanst ikkje vatn der.
25. Så sette dei seg og ville eta. Då dei såg opp, fekk dei auge på ein karavane med ismaelittar som kom frå Gilead. Kamelane bar gummi, balsam og harpiks som dei skulle føra ned til Egypt.
26. Då sa Juda til brørne sine: «Kva har vi att for å drepa bror vår og dekkja over blodet hans?
27. Kom, så sel vi han til ismaelittane. Lat oss ikkje leggja hand på han, for han er bror vår, vårt eige kjøt.» Og brørne lydde han.
28. Nokre kjøpmenn frå Midjan kom framom, og dei drog Josef opp frå brønnen. Dei selde Josef for tjue sjekel sølv til ismaelittane. Og dei tok han med seg til Egypt.
29. Då Ruben kom til brønnen igjen og fekk sjå at Josef ikkje var der, reiv han sund kleda sine.
30. Han gjekk tilbake til brørne og sa: «Guten er borte. Kvar skal eg no gjera av meg?»