18. Både Hamor og Sikem, son hans, tykte vel om det dei sa.
19. Den unge mannen var ikkje sein med å gjera som dei bad om, for han heldt av dotter til Jakob. Han var den fremste av alle i farshuset.
20. Så gjekk Hamor og Sikem, son hans, til byporten og sa til mennene i byen:
21. «Desse mennene er venlegsinna mot oss. Lat dei bu i landet og driva handel her! Landet er då vidt nok for dei. Vi vil ta døtrene deira til koner og gje dei våre døtrer.