17. Då kasta Abraham seg til jorda og lo. Han sa til seg sjølv: «Kan ein som er hundre år gammal, få barn? Og kan Sara føda, ho som er nitti år gammal?»
18. Og Abraham sa til Gud: «Måtte Ismael få leva for ditt andlet!»
19. Då sa Gud: «Sanneleg, Sara, kona di, skal føda deg ein son, og du skal kalla han Isak. Eg vil oppretta mi pakt med han, ei evig pakt for etterkomarane hans.
20. Eg har høyrt di bøn for Ismael. Sjå, eg vil velsigna han og gjera han fruktbar og overmåte talrik. Tolv hovdingar skal han bli far til, og eg vil gjera han til eit stort folkeslag.
21. Men pakta mi vil eg oppretta med Isak, som Sara skal føda deg neste år på denne tida.»
22. Så var Gud ferdig med å tala med han, og han steig opp frå Abraham.
23. Same dagen tok Abraham Ismael, son sin, og alle av hannkjønn i huset sitt, både dei som var fødde i huset, og dei som var kjøpte for pengar, og skar av forhuda på dei, slik som Gud hadde sagt til han.
24. Abraham var 99 år gammal då forhuda hans vart omskoren.
25. Og Ismael, son hans, var 13 år gammal då han vart omskoren.
26. Same dagen vart dei omskorne, både Abraham og Ismael, son hans.