30. Men han ville ikkje. Han gjekk av stad og sette medtenaren sin i fengsel; der skulle han sitja til skulda var betalt.
31. Då dei andre tenarane såg det som hende, vart dei sorgfulle; dei gjekk til herren sin og fortalde han alt i hop.
32. Då kalla herren han for seg att og sa til han: Du vonde tenar! Heile skulda ettergav eg deg fordi du bad meg om det.
33. Skulle ikkje du òg ha vore mild imot medtenaren din, som eg var mild imot deg?
34. Og herren vart harm og overgav tenaren til harde fangevaktarar, til dess han hadde betalt heile skulda.
35. Såleis skal Far min i himmelen gjera med kvar ein av dykk som ikkje av hjarta tilgjev bror sin.»