21. Men så baud det seg eit høve: På årmålsdagen sin gjorde Herodes eit gjestebod for stormennene sine og for offiserane og dei fremste i Galilea.
22. Då kom dotter til Herodias inn og dansa. Herodes og gjestene tykte så vel om dette at kongen sa til jenta: «Bed meg om kva du vil, så skal eg gje deg det.»
23. Han svor på det og sa: «Kva du enn bed meg om, skal du få, om det så er halve riket mitt.»
24. Ho gjekk ut og spurde mor si: «Kva skal eg be om?» «Hovudet åt døyparen Johannes,» svara ho.
25. Då skunda ho seg straks inn til kongen og bar fram ynsket sitt: «Eg vil at du no med det same skal gje meg hovudet åt døyparen Johannes på eit fat.»
26. Kongen vart ille ved, men fordi han hadde svore, og det medan gjestene høyrde på, ville han ikkje seia nei til henne.
27. Han sende straks ein av livvakta i veg og bad han henta hovudet åt Johannes. Mannen gjekk av stad og halshogde Johannes i fengslet;
28. så kom han med hovudet på eit fat og lét jenta få det, og ho gav det til mor si.
29. Då læresveinane hans fekk høyra dette, kom dei og henta liket og la det i ei grav.
30. Apostlane samla seg atter hjå Jesus og fortalde han om alt dei hadde gjort og alt dei hadde lært folket.
31. Då sa han til dei: «Kom med meg til ein øydestad, der vi kan vera åleine, og kvil dykk litt!» For det var så mange som kom og gjekk, at dei fekk ikkje eingong matro.