26. Då vart dei reint forfærde og sa til kvarandre: «Kven kan då verta frelst?»
27. Jesus såg på dei og sa: «For menneske er det umogeleg, men ikkje for Gud. Alt er mogeleg for Gud.»
28. Då tok Peter til ords og sa: «Kva så med oss, som har gått ifrå alt og fylgt deg?»
29. Jesus svara: «Sanneleg, det seier eg dykk: Ingen har skilt seg med hus eller brør eller systrer eller mor eller far eller born eller åkrar for mi skuld eller for evangeliet skuld,
30. utan at han skal få det att hundre gonger: her i tida hus, brør, systrer, mødrer, born og åkrar – men forfylgingar òg – og i den verda som kjem, evig liv.
31. Men mange som er dei fyrste, skal verta dei siste, og dei siste skal verta dei fyrste.»
32. Dei var no på veg opp til Jerusalem, og Jesus gjekk føre dei. Læresveinane var ottefulle, og dei som fylgde med, var redde. Då samla han atter dei tolv ikring seg og tok til å tala med dei om det som skulle henda han:
33. «Sjå, vi dreg opp til Jerusalem, og Menneskesonen skal gjevast i hendene på overprestane og dei skriftlærde. Dei skal døma han til døden og gje han over til heidningane,