17. Då Jesus skulle fara derifrå, kom det ein mann springande, fall på kne for han og spurde: «Gode meister, kva skal eg gjera så eg kan få evig liv?»
18. Men Jesus sa til han: «Kvifor kallar du meg god? Berre éin er god – det er Gud.
19. Boda kjenner du: Du skal ikkje slå i hel. Du skal ikkje bryta ekteskapet. Du skal ikkje stela. Du skal ikkje vitna rangt. Du skal ikkje eigna til deg noko med svik. Du skal æra far din og mor di.»
20. Han svara: «Meister, alt dette har eg halde frå eg var ung.»
21. Då såg Jesus på han og fekk han kjær. Og han sa: «Eitt vantar deg: Gå bort og sel alt det du eig, og gjev det til dei fattige. Då skal du få ein skatt i himmelen. Kom så og fylg meg!»
22. Då han høyrde dette, fór det ein skugge over andletet hans, og han gjekk sturen bort, for han var svært rik.
23. Då såg Jesus ikring seg og sa til læresveinane sine: «Kor vanskeleg det vert for dei som eig mykje, å koma inn i Guds rike.»
24. Læresveinane stokk til då han sa det. Men Jesus tok til ords att og sa: «Kor vanskeleg det er, borna mine, å koma inn i Guds rike for dei som set sin lit til rikdom.
25. Det er lettare for ein kamel å gå gjennom eit nålauga enn for ein rik å koma inn i Guds rike.»
26. Då vart dei reint forfærde og sa til kvarandre: «Kven kan då verta frelst?»
27. Jesus såg på dei og sa: «For menneske er det umogeleg, men ikkje for Gud. Alt er mogeleg for Gud.»
28. Då tok Peter til ords og sa: «Kva så med oss, som har gått ifrå alt og fylgt deg?»
29. Jesus svara: «Sanneleg, det seier eg dykk: Ingen har skilt seg med hus eller brør eller systrer eller mor eller far eller born eller åkrar for mi skuld eller for evangeliet skuld,
30. utan at han skal få det att hundre gonger: her i tida hus, brør, systrer, mødrer, born og åkrar – men forfylgingar òg – og i den verda som kjem, evig liv.
31. Men mange som er dei fyrste, skal verta dei siste, og dei siste skal verta dei fyrste.»
32. Dei var no på veg opp til Jerusalem, og Jesus gjekk føre dei. Læresveinane var ottefulle, og dei som fylgde med, var redde. Då samla han atter dei tolv ikring seg og tok til å tala med dei om det som skulle henda han:
33. «Sjå, vi dreg opp til Jerusalem, og Menneskesonen skal gjevast i hendene på overprestane og dei skriftlærde. Dei skal døma han til døden og gje han over til heidningane,