16. Men om eg dømer, så gjeld domen min. For eg er ikkje åleine; han som sende meg, er med.
17. Og i dykkar eiga lov står det skrive at to manns vitnemål er sætande.
18. Eg vitnar om meg sjølv, og Faderen som har sendt meg, vitnar òg om meg.»
19. «Kvar er far din?» spurde dei. Jesus svara: «De kjenner korkje meg eller Far min. Hadde de kjent meg, hadde de kjent Far min òg.»
20. Dette sa Jesus attmed tempelkista medan han lærte i heilagdomen. Men ingen la hand på han; for tida hans var endå ikkje komen.
21. Ein annan gong sa Jesus til dei: «Eg går bort, og de kjem til å leita etter meg; men de skal døy i synda dykkar. Dit eg går, kan ikkje de koma.»
22. Då sa jødane: «Han vil vel ikkje ta sitt eige liv, sidan han seier: Dit eg går, kan ikkje de koma?»
23. Jesus sa til dei: «De er nedanfrå, eg er ovanfrå. De er av denne verda, eg er ikkje av denne verda.
24. Eg sa at de skal døy i syndene dykkar. For trur de ikkje at «eg er Han», skal de døy i syndene dykkar.»
25. «Kven er du?» spurde dei. «Kvifor talar eg i det heile med dykk?» sa Jesus.
26. «Mykje har eg å seia om dykk og døma dykk for. Men han som sende meg, talar sant, og det eg har høyrt av han, det talar eg til verda.»
27. Dei skjøna ikkje at det var om Faderen han tala til dei.
28. Difor sa Jesus: «Når de får lyft Menneskesonen opp, då skal de skjøna at «eg er Han», og at eg ikkje gjer noko av meg sjølv, men talar så som Faderen har lært meg.
29. Og han som har sendt meg, er med meg. Han lèt meg ikkje vera åleine; for eg gjer alltid det som er etter hans gode vilje.»
30. Då han sa dette, var det mange som trudde på han.