29. Og dei skal koma fram; dei som har gjort godt, skal stå opp til livet, men dei som har gjort vondt, skal stå opp til dom.
30. Eg kan ikkje gjera noko av meg sjølv. Eg dømer etter det eg høyrer, og domen min er rettferdig. For det er ikkje min eigen vilje eg vil fremja, men hans vilje som sende meg.
31. Dersom eg vitnar om meg sjølv, gjeld ikkje vitnemålet mitt.
32. Men det er ein annan som vitnar om meg, og eg veit at det vitnemålet han gjev meg, er sant.
33. De sende bod til Johannes, og han vitna for sanninga.
34. Eg tek ikkje imot vitnemål av menneske; men eg seier dette så de skal verta frelste.
35. Johannes var eit ljos som brann og skein, og ei lita stund ville de gleda dykk i ljoset frå han.
36. Men eg har eit vitnemål som er sterkare enn det Johannes gav: dei gjerningane Faderen har gjeve meg å fullføra. Dei gjerningane eg gjer, vitnar om at Faderen har sendt meg.
37. Ja, Faderen som sende meg, har sjølv vitna om meg. Hans røyst har de aldri høyrt, og hans skapnad har de aldri sett,
38. og hans ord bur ikkje i hjarta dykkar, for den han sende, han trur de ikkje.