20. Mange av dei sa: «Han er forgjord; han er frå vitet. Kvifor høyrer de på han?»
21. Andre sa: «Såleis talar ikkje ein som er forgjord. Ei vond ånd kan då ikkje opna augo på blinde.»
22. Så kom den festen dei heldt i Jerusalem til minne om tempelvigsla. Det var vinter.
23. Og Jesus gjekk ikring i Salomos bogegang på tempelplassen.
24. Då flokka jødane seg om han og spurde: «Kor lenge vil du halda oss i uvisse? Er du Messias, så sei oss det beint ut!»
25. Jesus svara: «Eg har sagt dykk det, men de trur meg ikkje. Dei gjerningar eg gjer i namnet åt Far min, dei vitnar om meg.
26. Men de trur meg ikkje, for de høyrer ikkje til mine sauer.
27. Mine sauer høyrer mi røyst, eg kjenner dei, og dei fylgjer meg.
28. Og eg gjev dei evig liv; dei skal ikkje i all æve gå tapt, og ingen skal riva dei ut or mi hand.
29. Far min som har gjeve meg dei, er større enn alle, og ingen kan riva nokon ut or handa åt Far min.
30. Eg og Faderen er eitt.»