16. Men du er lunka, ikkje kald og ikkje varm. Difor vil eg spytta deg ut or min munn.
17. «Eg er rik,» seier du, «eg har overflod og vantar ingen ting.» Men du veit ikkje at nett du er arm og ynkeleg, blind, fattig og naken.
18. Difor rår eg deg til å kjøpa av meg gull som er lutra i eld, så du kan verta rik, og kvite klede som du kan kle deg med og løyna di nakne skam, og salve til å ha på augo dine, så du kan sjå.
19. Alle dei eg har kjær, refser og tuktar eg. Gjer alvor av å venda om!
20. Sjå, eg står for døra og bankar på. Om nokon høyrer mi røyst og opnar døra, då vil eg gå inn til han og halda måltid, eg med han og han med meg.
21. Den som sigrar, han vil eg la sitja med meg på min kongsstol, liksom eg sjølv har sigra og sett meg med Far min på hans kongsstol.
22. Den som har øyro, han høyre kva Anden seier til kyrkjelydane!