1. I same synet fekk eg sjå Lammet stå på Sion-fjellet, og saman med det dei 144 000 som hadde namnet til Lammet og namnet til Far åt Lammet skrive på panna.
2. Frå himmelen høyrde eg ein lyd som brusen av veldige vassmengder og drønn av sterk tore. Og lyden var som når harpespelarar spelar på harpene sine.
3. Og dei song ein ny song framfor kongsstolen og dei fire skapningane og dei eldste, ein song som ingen kunne læra utan dei 144 000, dei som er frikjøpte frå jorda.
4. Det er dei som ikkje har gjort seg ureine med kvinner, for dei er som møyar. Det er dei som fylgjer Lammet kvar det går. Det er dei av menneska som er frikjøpte og skal vera ei fyrstegrøde for Gud og Lammet.
5. Det vart ikkje funne lygn i deira munn; dei er utan lyte.
6. Eg såg endå ein engel, som flaug høgt oppe under himmelkvelven. Han hadde eit evig evangelium å forkynna for dei som bur på jorda, for alle folkeslag og ætter, tungemål og folk.
7. Og han ropa med høg røyst: «Ottast Gud og gjev han æra! For no er timen komen då han skal halda dom. Tilbed han som skapte himmel og jord, hav og kjelder!»
8. Så fylgde ein annan engel etter, og han ropa: «Fallen, fallen er Babylon den store, ho som med sitt horeliv har skjenkt vin til alle folkeslag, ein vreidevin.»