3. Som han fekk auga på Peter og Johannes på veg inn, bad han dei òg om ei gåve.
4. Dei feste augo på han, og Peter sa: «Sjå på oss!»
5. Han så gjorde, for han vona dei ville gje han noko.
6. Men Peter sa: «Sølv og gull eig eg ikkje; men det eg har, det gjev eg deg. I namnet åt Jesus Kristus, nasarearen, byd eg deg: Stå opp og gå!»
7. Så tok han mannen i høgre handa og reiste han opp. Og straks fekk han styrke i føtene og okla.
8. Han spratt opp, stod på føtene og tok til å gå ikring. Så fylgde han dei inn på tempelplassen, snart gjekk han og snart sprang han, alt medan han lova Gud.
9. Alle såg korleis han gjekk ikring og lova Gud.
10. Og dei kjende han att: Det var han som var van å sitja ved Fagerporten og be om gåver, og dei vart fylte av undring og otte over det som hadde hendt med han.
11. Mannen heldt seg nær Peter og Johannes, og alt folket flokka seg ikring dei i Salomos bogegang, fulle av undring.
12. Då Peter såg det, tok han til å tala til folket:Kvifor undrast de over dette, israelittar? Kvifor stirer de på oss, som om det var av eiga kraft eller gudsfrykt vi gjorde at denne mannen kan gå?
13. Nei, Abrahams og Isaks og Jakobs Gud, våre fedrars Gud, har teke tenaren sin, Jesus, opp i herlegdom. De sveik han og fornekta han for Pilatus, som hadde sett seg føre å gje han fri.
14. De fornekta Den Heilage og Rettferdige og bad om å få ein mordar frigjeven.
15. Men livsens hovding drap de, han som Gud vekte opp frå dei døde; det er vi vitne om.