20. Sola skal mørkjastog månen verta som blod,før Herrens dag kjem, ¬den store og strålande.
21. Og kvar den som kallar ¬på Herrens namn,skal verta frelst.
22. Høyr desse ord, de israelittar! Jesus frå Nasaret var ein mann som Gud peika ut for dykk med mektige gjerningar og under og teikn, som Gud lét han gjera mellom dykk, og som de kjenner til.
23. Han vart gjeven i dykkar hand så som Gud føreåt hadde fastsett og visste om, og de lét menn som ikkje kjenner Guds lov, nagla han til krossen og drepa han.
24. Men Gud reiste han opp att og lét døden gje han frå seg. Døden kunne ikkje halda på han.
25. For David seier om han:Alltid hadde eg augo vende ¬mot Herren,for han er ved mi høgre side,så eg ikkje skal rikkast.
26. Difor var det glede i mitt hjartaog jubel på mi tunge,ja, jamvel lekamen ¬skal bu med von.
27. ¬For du skal ikkje la mi sjelverta verande i dødsriketog ikkje la din Heilage ¬gå til grunne.