5. Men ei kvinne som bed eller talar profetisk utan hovudbunad, ho vanærar hovudet sitt; for det er det same som om ho var snauklypt.
6. Vil ikkje ei kvinne ha noko på hovudet, kan ho like godt klyppa håret av seg! Men sømer det seg ikkje for ei kvinne å klyppa eller raka håret av seg, då må ho ha hovudbunad.
7. Mannen skal ikkje ha noko på hovudet, for han er Guds bilete og ære. Men kvinna er mannens ære.
8. For mannen vart ikkje til av kvinna, men kvinna av mannen.
9. Mannen vart heller ikkje skapt for kvinna skuld, men kvinna for mannen skuld.
10. Difor skal kvinna, for englane skuld, ha hovudbunad til eit teikn på mynde.
11. Men i Herren er ikkje kvinna noko utan mannen, og mannen er heller ikkje noko utan kvinna.
12. For liksom kvinna vart til av mannen, så vert mannen fødd av kvinna; men alt er av Gud.
13. Døm sjølve! Sømer det seg for ei kvinne å be til Gud utan noko på hovudet?
14. Lærer ikkje sjølve naturen dykk at det er ei vanære for mannen å ha langt hår,
15. medan det er ei ære for kvinna? For det lange håret er gjeve henne til slør.
16. Men vil nokon skapa strid, så skal han vita at den sedvanen har ikkje vi, og heller ikkje Guds kyrkjelyd.
17. Når eg no gjev dykk mine påbod, er det ein ting eg ikkje kan rosa dykk for: De kjem saman på ein slik måte at det ikkje vert til gagn for dykk, men til skade.
18. For det fyrste høyrer eg at det er usemje mellom dykk når de samlast i kyrkjelyden, og eg trur at det er noko i det.
19. For det må vera serflokkar hjå dykk, så det kan verta klårt kven det er som held mål.