18. For det fyrste høyrer eg at det er usemje mellom dykk når de samlast i kyrkjelyden, og eg trur at det er noko i det.
19. For det må vera serflokkar hjå dykk, så det kan verta klårt kven det er som held mål.
20. Når de då kjem saman, er det ikkje Herrens måltid de held.
21. For når de held måltid, sit kvar og ein med sin eigen mat, og den eine er svolten, medan den andre fyller seg.
22. Kan de ikkje eta og drikka heime? Eller vanvørder de Guds kyrkjelyd og lèt dei skjemmast som ingenting har? Kva skal eg seia til dette? Skal eg rosa dykk? Nei, for dette rosar eg dykk ikkje.
23. For eg har fått frå Herren det som eg har overgjeve dykk:Den natta Herren Jesus vart sviken, tok han eit brød,
24. takka og braut det og sa: «Dette er min lekam som er for dykk. Gjer dette til minne om meg!»
25. Like eins tok han kalken etter måltidet og sa: «Denne kalken er den nye pakt i mitt blod. Så ofte som de drikk av han, så gjer det til minne om meg!»
26. For så ofte som de et dette brødet og drikk av kalken, forkynner de Herrens død til dess han kjem.
27. Den som et brødet og drikk Herrens kalk på urett vis, syndar mot Herrens lekam og blod.
28. Kvar og ein må prøva seg sjølv, og så skal han eta av brødet og drikka av kalken.
29. For den som et og drikk utan å tenkja på at det er Herrens lekam, han et og drikk seg sjølv til doms.