10. Eg forkynte bodskapen ¬om frelsai den store samling.Eg lét ikkje att mine lipper;det veit du, Herre.
11. Di rettferd ¬heldt eg ikkje for meg sjølv,eg tala om din truskap ¬og di frelse.Di miskunn og di sanning ¬forkynte eg opei den store samling.
12. Herre, du vil ikkjeta di miskunn frå meg.Di miskunn og di sanningskal alltid verna meg.
13. Eg har tallause trengsler ¬på alle kantar,mine misgjerningar tek meg att,– eg kan ikkje lenger ¬lyfta augo;dei er fleire ¬enn håra på mitt hovud.Eg har reint mist motet.
14. Herre, gjer vel og fri meg ut!Skund deg og hjelp meg, Herre!