20. Herre, kor mykje godtdu har etla dei som ottast deg,og vist mot dei som flyr til degmidt for augo på menneska.
21. Du løyner dei i livd av ditt åsynfor menneske ¬som fer med svik og list;du gøymer dei i di hyttemot åtak av vonde tunger.
22. Lova vere Herren, ¬som på underfull vissynte meg truskap ¬i ein kringsett by.
23. Eg tenkte i min angst:«Eg er bortstøytt frå dine augo.»Men du høyrde ¬mi inderlege bøn,då eg ropa til deg om hjelp.
24. Elska Herren, alle hans trugne!Herren vernar dei trufaste,men dei som fer fram i hovmod,gjev han att i fullt mål.
25. Ver sterke og frimodige,alle de som ventar på Herren!