1. Av David. Lova vere Herren, mitt berg,som lærer opp mine hender ¬til stridog mine fingrar til krig!
2. Herre, mi miskunn og mi borg,mi festning ¬og min bergingsmann,mitt skjold, ¬som eg set mi lit til,du som legg folkeslag ¬under meg!
3. Herre, kva er vel eit menneske,sidan du kjennest ved det,eit menneskebarn, ¬sidan du aktar på det?
4. Mennesket er ¬som ein vindpust,dei dagar det lever, ¬som ein kvervande skugge.