92. Dersom ikkje di lov var mi lyst,gjekk eg til grunne i mi naud.
93. Aldri gløymer eg ¬dine føresegner,for ved dei har du halde meg ¬i live.
94. Frels meg, for eg høyrer deg til!Eg spør etter dine føresegner.
95. Dei gudlause ligg på lurog vil gjera ende på meg.Eg aktar på dine lovbod.
96. Eg har sett at alt tek slutt,kor fullkome det enn er,men ditt bod har inga grense.
97. Å, kor eg elskar di lov,heile dagen er ho ¬i mine tankar.
98. Dine bod gjer meg visare ¬enn mine fiendar,for dei har eg alltid hjå meg.
99. Eg har større skjøn ¬enn alle mine lærarar,for eg grundar på dine lovbod.
100. Eg skjønar meir enn dei gamle,for eg fylgjer dine føresegner.
101. Eg held min fot ¬frå kvar vond stig,så eg kan ta vare på ditt ord.
102. Eg har ikkje vike ¬frå dine domar,for du har lært meg opp.
103. Å, dine ord er søte ¬for min gane,betre enn honning ¬for min munn.