11. Så høg som himmelen ¬er over jorda,så stor er Herrens nådeover dei som ottast han.
12. Så langt som aust er frå vest,så langt tek han våre synder ¬bort frå oss.
13. Som ein far er miskunnsam ¬mot borna sine,er Herren miskunnsammot dei som ottast han.
14. For han veit korleis ¬vi er skapte,han kjem i hug at vi er støv.
15. Menneskelivet er som graset.Mennesket er som blomen ¬på marka.
16. Når vinden fer framom, ¬er han borte,staden han stod på, ¬veit ikkje meir av han.
17. Frå æve til æve ¬er Herrens miskunnover dei som ottast han.Hans rettferd når ¬til barneborn
18. når fedrane held hans paktog kjem i hug hans bod,så dei lever etter dei.
19. Herren har reist ¬sin kongsstol i himmelen,han rår som konge ¬over alle ting.
20. Lov Herren, de hans englar,de sterke heltar, ¬som set hans ord i verk,så snart de høyrer hans røyst.
21. Lov Herren, ¬alle hans hærskarar,de hans tenarar, ¬som gjer hans vilje!
22. Lov Herren, ¬heile hans skaparverk,på alle stader der han rår!Mi sjel, lov Herren!