1. Men du, Betlehem, Efrata,den ringaste ¬mellom ættene i Juda!Frå deg skal eg få meg ¬ein mannsom skal vera herre over Israel.Han har sitt opphav ¬i gamal tid,han er frå eldgamle dagar.
2. Så lèt Gud dei gå ¬sine eigne vegartil dess ho som skal føda, ¬har født.Då kjem resten av brørne hansheim att til Israels søner.
3. Han skal stå og gjæta ¬i Herrens kraft,med makt og mynd ¬frå Herren sin Gud.Og no skal dei sitja trygt,for hans velde ¬når til heimsens endar.
4. Han skal koma med fred. «Når assyrarane kjem inn ¬i landet vårtog stig inn i borgene våre,då reiser vi imot deisju hyrdingar, ja, åtte fyrstar.
5. Dei skal gjæta Assurs land ¬med sverd,ja, Nimrods land ¬med dregne våpen.» Men han skal frelsa ¬frå assyraranenår dei kjem inn i landet vårtog stig over grensene våre.
6. Mellom mange folk ¬skal Jakobs restvera som dogg frå Herren,som ei regnskur på gras.Dei ventar ikkje ¬på nokon mannog vonar ikkje på menneske.
7. Mellom folkeslaga ¬vert Jakobs rest– midt imellom mange folk –som løva mellom dyra i skogen,som ungløva i saueflokkar.Ho fer fram og trakkar ned,ho riv i hel, og ingen bergar.