1. Då kalla Josva til seg Rubens-sønene, Gads-sønene og halve Manasse-ætta
2. og sa til dei: «De har gjort alt det som Moses, Herrens tenar, baud dykk, og meg har de òg lydt i eitt og alt.
3. I heile denne lange tida, til i dag, har de ikkje vike frå brørne dykkar. De har halde dykk trufast etter det som Herren dykkar Gud sa dykk.
4. Og no har Herren dykkar Gud late brørne dykkar få ro, som han lova dei. Far no heim att til telta dykkar, til det landet som Moses, Herrens tenar, gav dykk til odel og eige på hi sida av Jordan.
5. Men legg vinn på å leva etter det bodet og den lova som Moses, Herrens tenar, gav dykk, at de skal elska Herren dykkar Gud og alltid gå på hans vegar, så de lever etter hans bod, held dykk til han og tener han av heile dykkar hjarta og heile dykkar hug.»
6. Så velsigna Josva dei og bad farvel med dei, og dei fór heim att til telta sine.
7. Moses hadde gjeve den eine halvparten av Manasse-ætta land i Basan. Og Josva hadde gjeve den andre halvparten land vestanfor Jordan saman med brørne deira. Som no Josva skildest med dei og velsigna dei,
8. sa han til dei: «No fer de heim att med store rikdomar, med mykje fe, med sølv og gull, kopar og jern og ei mengd med klede. Del no med landsmennene dykkar det hærfanget de har teke frå fienden!»
9. Så tok dei på heimveg, Rubens-sønene og Gads-sønene og halve Manasse-ætta. Dei skildest med dei andre israelittane i Sjilo i Kanaan og fór til sitt eige land, til Gilead, der dei hadde slege seg ned, så som Herren hadde lova gjennom Moses.
10. Då Rubens-sønene, Gads-sønene og halve Manasse-ætta kom til landet ved Jordan, i Kanaan, bygde dei eit altar der attmed Jordan, eit altar så stort at ein kunne sjå det langan lei.
11. Dei andre israelittane fekk høyra at desse ættene hadde bygt eit altar i landet ved Jordan, nær grensa mot Kanaan, på hi sida av det området som høyrde israelittane til.