6. For eit folk har drege opp ¬mot mitt land,sterkt og utan tal.Tenner har dei som ei løve,og kjeve som ei løvinne.
7. Dei la mine vintre audeog braut ned fikentrea,flekte borken, reiv lauvet av,så greinene vart kvite.
8. Klag som ei syrgjekledd møyklagar over ¬sin ungdoms brudgom!
9. Grødeoffer og drikkofferkjem bort frå Herrens hus.Prestane, Herrens tenarar, ¬syrgjer.
10. Markene er herja, jorda sturer.For kornet er øydelagt, ¬vinen innturka,og oljen er borte.
11. Bøndene er vonbrotne,og vindyrkarane klagarover kveiten og bygget;for det finst ikkje grøde ¬på marka.
12. Vintreet turka, ¬fikentreet visna.Granatepletre, palme og apal,kvart tre på marka ¬har turka bort;all glede er kvorven ¬mellom menneska.
13. Kled dykk i syrgjebunadog hald klage, de prestar,skrik, de som gjer teneste ¬ved altaret!Gå inn og vak i syrgjeklede,de som tener min Gud.For grødeoffer og drikkofferkjem ikkje til dykkar Guds hus.
14. Lys ut ei faste,og kunngjer høgtidssamling!Kall saman dei eldste,ja, alle som bur i landet,til Herren dykkar Guds hus,og rop så til Herren:
15. Ve oss, for ein dag!Ja, nær er Herrens dag!Han kjem med øyding ¬frå Den Allmektige.
16. Vart ikkje maten borte ¬for augo våre,glede og jubel ¬frå vår Guds hus?
17. Såkornet ligg innturka i jorda.Bingane er øydelagde, ¬låvane rivne,for kornet er borte.
18. Kor buskapen rautar!Bølingen flakkar ikring,for dei har ikkje beite.Jamvel saueflokkane må lida.