19. Gud held ikkje med fyrstarog vørder ikkje stormennmeir enn småkårsfolk.Alle er dei skapte av han.
20. Brått døyr dei og midt på natta,folket ragar og går til grunne.Jamvel dei mektige må vika,men ikkje for menneskehand.
21. Guds augo vaktar ¬på kvar manns vegar,han ser kvart steg dei tek.
22. Det finst ikkje mørker ¬eller skoddder ugjerningsmenn ¬kan gøyma seg bort.
23. Han gjev ikkje mannen lang tidfør han må fram for Guds dom.
24. Utan forhøyr ¬knuser han mektige mennog set andre i staden for dei.
25. Difor legg han merke til ¬det dei gjer,og styrtar dei ned ei natt, ¬så dei vert knuste.
26. Han slår dei ¬som ugjerningsmennpå ein stad der alle kan sjå det,
27. fordi dei vende seg bort frå hanog ikkje gav akt på hans vegar.
28. Så nådde det han, ¬klageropet åt dei fattige,han høyrde skriket ¬frå dei hjelpelause.
29. Men kven torer døma han ¬om han held seg i ro?Kven merkar det ¬når han løyner sitt andlet?Han ser til folket ¬og til kvar einskild.
30. Han lèt ingen gudlaus få styraeller leggja snarer for folket.
31. No seier du kanskje til Gud:«Eg fór vilt, men skal ¬aldri meir gjera vondt.
32. Det eg ikkje ser, ¬må du læra meg.Og har eg gjort urett, ¬gjer eg det aldri meir.»
33. Trur du Gud vil løna deg ¬som du ynskjer,når du vanvørder hans råd?Det er du som må velja, ¬ikkje eg,og så får du seia kva du veit.
34. Kvar vismann ¬som høyrer på meg,ja, alle kloke menn vil seia:
35. «Job talar utan skjøn,det er ikkje meining ¬i det han seier.