4. Gjev den dagen ¬vart stummande mørk!Gjev Gud i det høge ¬ikkje spurde etter hanog ljosstrålar aldri skein på han.
5. Gjev kolmørker kravde han,gjev skyer la seg over hanog solmørking skræmde han.
6. Gjev tjukke mørkret ¬tok den natta,så ho ikkje fekk rom ¬mellom årsens dagarog ikkje kom med ¬i månadstalet.
7. Ja, gjev den natta ¬vart utan fruktog aldri vart helsa med jubel.
8. Lat dei lysa forbanning ¬over henne,dei som manar fram ¬ulukkedagar,og som kan eggja opp Leviatan.
9. Lat hennar morgonstjerner ¬mørkjast,lat henne venta på ljos ¬som ikkje kjem,lat henne aldri sjå ¬morgonrodens strålar!
10. For ho stengde ikkje ¬morslivs dører for megog løynde ikkje møde og strev ¬for mitt syn.
11. Kvifor fekk eg ikkje døy ¬då eg vart fødd,kvifor slokna eg ikkje ¬i fødestunda?
12. Kvifor tok dei meg på fangetog la meg til brystet ¬så eg fekk mat?
13. No kunne eg ha lege stillog sove i fred og ro
14. saman med kongar ¬og styresmennsom bygde seg slott ¬der det no er ruinar,
15. eller med stormenn ¬som åtte gull,og fylte husa sine med sølv.
16. Eller eg hadde ikkje vore til,som eit nedgrave foster,lik born ¬som aldri såg dagsens ljos.
17. Der rasar ikkje ¬dei gudlause meir,der kviler dei ¬som har mist si kraft.
18. Alle fangar kan ta det med ro,dei høyrer ingen slavedrivar ¬ropa.
19. Der er små og store like,og trælen er fri frå herren sin.
20. Kvi gjev han ljos ¬til den som lid,kvi lèt han den ulukkelege ¬få leva?
21. Dei ventar fåfengt på dødenog søkjer han med større iverenn ein grev ¬etter løynde skattar.
22. Dei ville gleda seg og jubla,ja, fryda seg ¬om dei fann ei grav.
23. Dei er folk som ingen utveg ser,Gud har stengt kvar stigen ¬for dei.