1. Mi livskraft er slokna,mi tid er ute,eg har berre grava i vente.
2. Sanneleg, eg møter spott,mine augo er trøytte ¬av deira motstand.
3. Lat ein annan gå god for meg ¬hjå deg!Kven skulle elles gje meg ¬sitt handtak?
4. Du har stengt deira hjarta ¬for skjøn,difor lèt du dei ikkje triumfera.
5. Ein mann fortel sine venerkorleis eigedomen hans ¬skal delast;men sønene hans ¬får sløve augo.
6. Du har gjort meg ¬til spott og spe for folk,eg er ein mann ¬som dei spyttar på.
7. Augo mine er sløve av sorg,mine lemer kverv ¬som ein skugge.
8. Rettferdige folk støkk til ¬av slikt,den skuldlause argast ¬på den som er gudlaus.
9. Men den rettferdige ¬held fast på si ferd,og den som har reine hender,får endå større kraft.
10. Men de, kom att alle saman!Eg finn ingen vismann ¬mellom dykk.
11. Mi tid er ute, ¬mine planar er knuste,alle dei ynske eg hadde.
12. Mine vener gjer natta ¬til dagog seier at ljoset ¬er nærare enn mørkret.
13. Er det von for meg?Dødsriket er min bustad,i mørkret reier eg mi lege.
14. Eg ropar til grava: ¬«Du er min far!»og til krypet i jorda: ¬«Mi mor og syster!»