2. Kan ein vismann svara ¬så bort i veretog blåsa seg opp ¬med tomt snakk,
3. forsvara si sak ¬med gagnlaus tale,med ord som ikkje duger?
4. Jamvel agen for Gud ¬bryt du nedog hindrar den stille ettertanke ¬for Guds åsyn.
5. Det er di synd som lærer deg ¬å bruka munnen,du vel å tala med listig tunge.
6. Det er din munn ¬som dømer deg, ikkje eg,dine lipper vitnar imot deg.
7. Vart du fødd ¬før andre menneske,vart du til før alle haugar?
8. Var du tilhøyrar ¬då Gud heldt fortruleg råd,reiv du til deg visdom der?
9. Kva veit du som vi ikkje veit,kva skjønar du ¬som er ukjent for oss?
10. Somme av oss er gamle og grå,eldre av år enn din eigen far.
11. Er Guds trøystande ord ¬ikkje nok for deg,ord som kjem til deg så mildt?
12. Kvifor lèt du kjenslene ¬riva deg med,kvifor rullar du med augo?
13. Du vender din harme mot Gudog tek sterke ord i din munn.
14. Kor kan vel eit menneske ¬vera skuldlaust?Kan den som er fødd ¬av ei kvinne, ha rett?
15. Gud lit ikkje eingong ¬på sine heilage englar,og himmelen er ikkje rein ¬i hans augo,
16. langt mindre ein mann ¬som er stygg og vond,som sluker urett liksom vatn.