4. Har du då augo ¬som ein skapning,ser du så som menneske ser?
5. Er dine dagar ¬som dagane åt mennesketog dine år som mannens år,
6. sidan du leitar etter skuld ¬hjå megog spør etter mine synder?
7. Du veit at om eg er skuldlaus,kan ingen berga meg ¬or di hand.
8. Det er du som har forma ¬og skapt meg,og så snur du om og tyner meg!
9. Kom i hug ¬at du har laga meg av leire,og så lèt du meg verta ¬til jord att!
10. Du lét meg renna ut som mjølkog sidan stivna liksom ost.
11. Du kledde meg ¬med kjøt og skinnog vov meg i hop ¬med bein og sener.
12. Du gav meg liv ¬og var trufast mot meg,med omhug verna du mi ånd.
13. Men dette gøymde du i hjarta,eg veit du hadde det i tankar:
14. Du ville vakta på meg ¬når eg syndaog ikkje frikjenna meg ¬for skuld.
15. Ve meg om eg var skuldig!Og hadde eg rett,kunne eg ikkje lyfta hovudet.Eg var mett av skamog full av liding.
16. Og lyfte eg likevel hovudet,ville du jaga meg som ei løveog atter fara underleg fram ¬mot meg.
17. Du ville føra nye vitne mot meg,visa meg aukande uviljeog atter og atter ¬senda dine hærar mot meg.
18. Kvifor lét du meg koma ut ¬or mors liv?Gjev eg hadde døytt ¬før nokon fekk sjå meg!
19. Det hadde vore ¬som om eg aldri var til,frå mors liv ¬hadde dei ført meg til grava.