4. På same måten vel eg ògå la det gå dei illeog føra over deidet dei går og gruar for.For ingen svara når eg ropa,og ingen høyrde når eg tala.Dei gjorde det som vondt var ¬i mine augo,og valde det som eg ikkje lika.
5. Høyr kva Herren seier,de som skjelv for hans ord!Brørne dykkar som hatar dykkog støyter dykk bort ¬for mitt namn skuld,dei seier: ¬«Lat Herren syna seg herleg,så vi kan sjå kor glade de vert!»Men dei skal verta til skammar.
6. Høyr larmen frå byen!Høyr omen frå templet!Høyr, Herren gjev ¬sine fiendar likafor det dei har gjort!
7. Før riene kjem, ¬har kvinna født,før ho vert sjuk, ¬har ho fått ein gut.
8. Kven har høyrt noko slikt,kven har sett noko liknande?Kjem eit land til ¬på ein einaste dag,vert eit folk født ¬på ein augneblink?Men Sion fødde sine bornmed det same riene kom.
9. Skulle eg opna morslivog ikkje la det koma til fødsle? ¬seier Herren.Skulle eg la fødsla ta tilog så halda fosteret att?seier din Gud.
10. Gled dykk med Jerusalem,og jubla over henne,alle de som har henne kjær!Fegnast med henne,alle de som syrgjer over henne!
11. Så skal de suga og mettastved hennar trøystefulle barm,ja, drikka og gleda dykkved hennar herlege bryst.
12. For så seier Herren:Sjå, til Sion leier eglukke og fred som ei elv,og dit skal rikdomen ¬åt folka komasom ein fløymande bekk.Dei skal bera hennar born ¬på armenog vogga dei på fanget.
13. Som ei mor trøystar son sin,såleis vil eg trøysta dykk,ja, i Jerusalem skal de få trøyst.
14. De skal sjå det ¬med glede i hjarta,de skal gro ¬som det grøne graset.Herrens tenarar ¬skal kjenna hans hand,men fiendane får merka ¬hans vreide.
15. For sjå, Herren kjem ¬som ein eld,hans vogner som ein storm.Han slepper sin vreide laus ¬som ein brannog sine trugsmål som logar.
16. For med eld ¬skal Herren halda dom,med sitt sverd ¬skal han slå kvart menneske;mange er dei som Herren ¬feller.
17. Dei som helgar og reinsar segnår dei går til haganei lag med ein som går i midten,dei som et svinekjøt,mus og annan styggedom,dei skal alle gå til grunne,lyder ordet frå Herren.
18. Eg som kjenner gjerningane og tankane deira, kjem og samlar alle folk og tungemål. Dei skal koma og sjå min herlegdom.
19. Eg vil gjera eit teikn mellom dei og senda nokre av dei som er berga, ut til folka – til Tarsis, Put, Lud, Mesjek, Rosj, Tubal og Javan – og til øyane og strendene langt borte, der dei ikkje har høyrt om meg og ikkje har sett min herlegdom. Dei skal forkynna min herlegdom mellom folkeslaga.