4. Høyr ståket bortover fjellasom av ein veldig hop!Høyr larmen av kongerike,av folkeslag som samlar seg!Det er Herren, Allhærs Gud,som mønstrar sin hær.
5. Dei kjem frå eit land ¬langt borte,frå den ytste himmelrand,Herren og dei folk ¬han vil brukanår han i sin harmelegg heile jorda i øyde.
6. Set i med klagerop,for Herrens dag er nær.Han kjem med øydeleggingfrå Den Allmektige.
7. Difor sig alle hender,kvart menneske misser motet.
8. Dei vert gripne av redsle.Ve og verk kjem over dei,dei vrid seg ¬som ei fødande kvinne.Mållause stirer dei ¬på kvarandre,eldraude er dei i andletet.
9. Sjå, full av gru er Herrens dag,han kjem med harme ¬og brennande vreide.Han skal gjera jorda audog rydja ut syndarane der.
10. For stjernene og stjernebileta ¬på himmelenlèt ikkje ljoset sitt skina.Mørk er sola når ho renn,og månen lyser ikkje.
11. Eg vil straffa jorda ¬for hennar vondskapog dei gudlause ¬for deira misgjerning.Eg gjer ende ¬på dei store og stolteog bøyer hovmodige ¬valdsmenn.
12. Eg gjer folk meir sjeldne ¬enn reint gull,menneske meir sjeldne ¬enn gull frå Ofir.
13. Difor skjek eg himmelen,og jorda skjelv ¬så ho kjem av lage,fordi Herren, Allhærs Gud, ¬er harmden dagen vreiden hans brenn.
14. Liksom skræmde gasellar,lik sauer som ingen samlar,skal dei venda seg, ¬kvar til sitt folk,og røma, kvar til sitt land.
15. Den som vert funnen, ¬skal gjennomstingast,og den som vert gripen, ¬skal falla for sverd.
16. Småborna deira skal knusastbeint framfor augo på dei;husa deira skal plyndrastog kvinnene takast med vald.
17. Sjå, eg eggjar medarane ¬mot dei,eit folk som ikkje bryr seg ¬om sølvog ikkje trår etter gull.