44. Eg heimsøkjer Bel i Babylon;det som han har slukt,dreg eg ut or munnen hans.Folkeslag skal ikkje lengerkoma strøymande til han.Muren kring Babylon ¬er òg fallen.
45. Mitt folk, far ut or byen!Kvar og ein må berga livetfor Herrens brennande vreide.
46. Miss ikkje motet, ¬og ver ikkje reddenår rykte breier seg i landet,når det kjem éi tidend ¬det eine åretog ei anna året etter,når det rår vald og urett ¬på jorda,og herskar reiser seg ¬mot herskar.
47. Sjå, difor skal dagar komadå eg heimsøkjer gudebileta ¬i Babylonia,så heile landet vert ¬til skammar,og alle mennene ¬vert drepne og fell.
48. Himmel og jord ¬og alt som i dei er,skal triumfera over Babylon,når folk frå nord ¬dreg fram mot byenog herjar han,lyder ordet frå Herren.
49. Babylon må fallatil hemn for dei drepne i Israel,liksom folk over heile jordavart drepne og fall ¬for Babylon skuld.
50. De som slapp unna sverdet,far av stad, stans ikkje her!Kom Herren i hug ¬i landet langt borte,og ha omtanke for Jerusalem!
51. «Vi skjemmest, ¬for vi fekk høyra spottord,andletet vårt er raudt av skam;for framande har trengt inni heilagdomen, Herrens hus.»
52. Difor skal dagar koma, ¬seier Herren,då eg heimsøkjer gudebileta ¬i Babylonia;i heile landet ¬skal såra menner stynja.
53. Om Babel stig opp ¬til himmelenog gjer si høgborg utilgjengeleg,skal eg senda folk ¬som herjar henne,lyder ordet frå Herren.
54. Høyr skriket som lyder ¬frå Babylonia,eit veldig brak ¬frå Kaldearlandet.
55. Det er Herren ¬som øydelegg Babyloniaog gjer ende på alt ståket ¬i landet.Bylgjer brusar ¬som ein mektig flaum,det høyrest dur og drøn frå dei.