29. Jorda dirrar og skjelv,for no set Herren i verkdei planar han har ¬mot Babylonia:å gjera landet til ei øydemarkder ingen kan bu.
30. Krigarane i Babylon ¬har gjeve opp striden,dei sit i ro i borgene.Deira kraft er borte,dei har vorte som kvinner.Det er sett eld ¬på bustadene i byen,og bommane er brotne.
31. Den eine lauparen ¬renner mot den andre,eitt sendebod møter eit annanår dei skal gje ¬babylonarkongen meldingom at byen er teken ¬frå alle kantar,
32. at vadestadene er tekneog bolverka brendeog stridsmennene gripne ¬av redsle.
33. Ja, så seier Herren,Allhærs Gud, Israels Gud:No liknar Babels dotterein treskjevoll ¬som er trakka hard.Det er berre ei lita stund,så kjem hausten for henne.
34. Nebukadnesar, ¬kongen i Babylonia,har ete meg opp ¬og soge meg utog sett meg bort ¬som eit tomt kjerald.Han slukte meg ¬som eit sjøbeist,fylte sin buk ¬med mitt beste kjøtog slengde meg sidan bort.
35. Lat den urett og skade ¬eg har lide,koma over babylonarane!seier dei som bur i Sion.Lat dei som bur i Kaldea,få bøta for mitt liv!seier folket i Jerusalem.
36. Difor seier Herren:Sjå, eg fører di sakog fullfører hemnen for deg.Eg legg elva i Babylonia turrog turkar ut hennar kjelder.
37. Babylon skal verta ei steinrøys,ein tilhaldsstad for sjakalar,ein stad til skræmsle og spott,der ingen kan bu.
38. Dei brøler alle som unge løverog knurrar som løveungar.
39. Når dei brenn av lyst,steller eg til eit drikkelag ¬for dei.Eg gjer dei så drukne ¬at dei sovnar;dei fell i ein evig svevn,som dei ikkje skal vakna or,lyder ordet frå Herren.
40. Eg fører dei til slakting ¬som lam,som verar og bukkar.