9. For sjå, frå landet i nordvil eg samla store folk,eggja dei til stridog føra dei opp mot Babylon.Dei fylkar seg mot byenog tek han frå nord.Dei skyt sine piler ¬som ein dugande krigarsom aldri kjem tomhendt att.
10. Kaldearlandet vert til hærfang,alle som tek av det, ¬får det dei vil,lyder ordet frå Herren.
11. Ja, de kan vera glade og fegne,de som plyndra mitt arveland.Hopp som kalvar i graset,og knegg som sterke hestar.
12. No skal mor dykkar ¬skjemmast djupt,ho som fødde dykk, ¬vert til spott.Sjå, ho kjem sist mellom folka,ho vert som ei turr ¬og livlaus øydemark.
13. Fordi Herren er harm, ¬skal ingen bu der,heile landet skal vera ei audn.Alle som fer framom Babel,skal fæla og spotta når dei seralle dei sår ho har fått.
14. Fylk dykk, alle bogeskyttarar,gå mot Babylon ¬og kringset byen!Skyt mot han, ¬spar ikkje på pilene,for han har synda mot Herren.
15. Lyft hærrop mot byen ¬frå alle kantar!No må Babylon gje seg;støttene er falne ¬og murane rivne.Ja, dette er Herrens hemn.Ta berre hemn på byen,gjev han att ¬for det han har gjort!